ชวนอ่าน...ชมรมหลอนล่าผี 1 ซ่อนแอบกับผี ‘คุณควรเก็บตุ๊กตาเข้าตู้ไปซะก่อนเปิดหนังสือ’

ชวนกันอ่านครั้งนี้ขอมาแนะนำหนังสือ “ชมรมหลอนล่าผี 1 ซ่อนแอบกับผี” ตอบโจทย์คุณผู้อ่านที่กลัวผี แต่ก็อยากอ่านนิยายผี เพราะนอกจากหลัง ๆ ผีจะมีความแอคชั่นไซ-ไฟแล้ว นางเอกเรายังไม่กลัวผีอีก คำเตือนสำหรับเล่มแรก จงเก็บตุ๊กตาของคุณเข้าตู้ไปซะ หากคุณหลอนตุ๊กตาเป็นทุนเดิม


เรื่องย่อเราขอเล่า
          “เกมซ่อนแอบคนเดียว”
          มันคือการละเล่นอย่างหนึ่ง ก่อนเล่นผู้เล่นจะจัดแจงตกแต่งตุ๊กตาให้เป็นพิธี ทั้งดึงนุ่นออกยัดข้าวสารเศษเล็บเข้าไปแทน และเป็นคนหาตุ๊กตาให้เจอ แล้วพูดว่า “หาเธอเจอแล้วว” จากนั้นหยิบมีดแทงเข้าไปในตุ๊กตา ต่อไปจึงเป็นตาของตุ๊กตาที่จะมาหาเราบ้าง
          ใครหลอนตุ๊กตา ก่อนอ่านแนะนำให้เอามันไปยัดเก็บในตู้ก่อน
มันคือการละเล่นอย่างหนึ่ง ที่คนปกติก็คงไม่เล่นกัน ยกเว้นจะเหงามาก แต่กลุ่มเด็กเกรียนเฟรชชี่ใสๆกลับรวมหัวกันเล่นอย่างลองดี เป็นเหตุให้หนึ่งในผู้เล่นคนหนึ่งตาย!
มีตุ๊กตาวางอยู่ข้าง ๆ พร้อมมีดในมือ
ที่สำคัญคือเหมือนเกมจะยังไม่จบ มันยังคงหาผู้เล่นคนอื่น แล้วใครจะเป็นรายต่อไป เกมจะจบลงได้ยังไง สรุปแล้วคนหรือผีกันแน่ที่เป็นฆาตกร
หนำซ้ำ...ตุ๊กตากลับมาตามหา ‘เฝิงเชียนจิ้ง’ นางเอกของเราที่วันนั้น “ชั้นไม่ได้เล่นด้วยเลยเว้ยยย” เพียงแค่พักอยู่บ้านหลังเดียวกัน แบบนี้มันยุติธรรมตรงไหน!

**********
          เฝิงเชียนจิ้ง หญิงสาวสวมแว่นหนาเตอะใส่เสื้อตัวโคร่งพร้อมผมฟูฟ่อง ด้วยรูปลักษณ์เฉิ่ม ๆ ที่ซ่อนความลับบางอย่างไว้ ได้ตั้งปณิธานในการเข้ามหาลัยครั้งนี้ว่าจะขออยู่อย่างสงบสุข แต่กลับถูกลอกล่อจนเผลอเข้าร่วมชมรมตำนานประจำเมืองจนได้ ชมรมที่นำทีมโดยซย่าเสวียนอวิ่น ประธานที่ชอบเรื่องตำนานผีเป็นชีวิตจิตใจ (แต่เหมือนจะไม่มีเซ้นท์) กัวเย่ว์หยาง รองประธานที่ทำหน้าที่ทุกอย่างตั้งแต่เบ๊ ยันเลขา และเหมาอิ่งเต๋อสมาชิกชมรมที่มีตัวตนที่สุด และยังเก็บความสามารถในการมองเห็นสิ่งชั่วร้ายไว้เป็นความลับ (นอกนั้นคือสมาชิกผีมีแต่ชื่อ)
          เรื่องราวอลหม่านท่ามกลางความหลอนจึงบังเกิด พวกเค้าทั้งสี่คนจะสามารถไขปริศนาต่าง ๆ ได้หรือไม่ ติดตามต่อได้ในหนังสือชุดนี้กันเลย
**********
ความรู้สึกหลังอ่าน (สปอยเล็ก ๆ น้อย ๆ)
**********
ช่วงแรก...ใครชอบหลอนตุ๊กตาก็ยัดเข้าตู้ไปก่อน
          ในค่ำคืนหนึ่ง หญิงสาวได้ตื่นขึ้นกลางดึก ก่อนจะพบว่าในห้องไม่มีใครนอกจากเธอ หญิงสาวตัดสินใจอาบน้ำเพื่อความสดชื่น แต่ในระหว่างนั้นเอง ไฟในห้องน้ำก็ดับลง มีเสียงฝีเท้าเล็ก ๆ เบาหวิวอยู่ในห้องของเธอ มันกำลังตรงมาหา ราวกับกำลังเล่นซ่อนหากันอีกครั้ง
          เอาแล้วไง ในห้องน้ำไปอีก!
ถือว่าช่วงแรกหนังสือให้ความหลอนได้ในระดับอ่านแล้วมีเหลียวหลัง ถึงบางครั้งมันอาจจะดูเวอร์ไปนิด (ตุ๊กตาถือมีด คือ มันจะถือยังไง?) แต่พออยู่ในบทบรรยายก็อรรถรสใช้ได้ ทั้งเสียง ทั้งสภาพบ้าน ผูกปมปริศนาการตายได้ดี ทิ้งเป็นปมไว้ตลอดทุกครั้งที่จะขึ้นบทใหม่ ทำให้เรายอมมองข้ามความเกินจริงได้ เพื่อที่จะหาคำตอบปริศนาชิ้นต่อไป
          สมกับจัดอยู่ในหมวดนวนิยายสืบสวนสอบสวน ไม่ใช่นิยายสยองขวัญ
         
ช่วงกลาง...นี่แหละถึงบอกว่าเล่นพิธีกรรมแปลกๆ อย่าหาทำ!
          เป็นช่วงที่ เฝิงเชียนจิ้ง หนีไม่พ้นความหลอนของตุ๊กตาที่พยายามมาตามหาตัวเธอทั้งที่เธอไม่ได้เล่น! จึงต้องมาขอร้องชมรมที่ไม่ได้อยากเข้าเลยซักนิดให้มาช่วยไขปริศนา ไม่งั้นเธออาจจะได้ตายจริง แล้วคิดว่าจะไขปริศนาเกมนี้ยังไงเหรอ ถ้าเกมยังไม่จบ พิธีกรรมอาจจะยังไม่สมบูรณ์ จบเกมไม่ถูกต้อง หรือต้องเล่นใหม่
          ใครจะมาเล่นใหม่ด้วยอีกทีนี้
ก็ลุ้นกันว่าสหายทั้งสี่คนจะแก้ปริศนาเกมนี้ยังไง เราจะเริ่มเห็นบุคลิกตัวละครแต่ละคนที่โดดเด่นทำให้จำตัวละครได้ง่ายขึ้น (ถึงชื่อจะยังจำไม่ได้ก็ตาม) กับปริศนาที่เกิดขึ้นในหัวเราเองนี่แหละว่า ทำไม ทำไม ทำไม ตลอดเวลา สนุกก็ตอนนี้แหละ

ช่วงสุดท้าย...นี่มันนิยายแอคชั้นไซ-ไฟที่มีผีเป็นตัวร้ายใช่มั้ย?
          ในเรื่องของปริศนาที่ตามมาทั้งเรื่องได้เริ่มเผยออกมาทีละนิด ซึ่งทำเอาตกใจอยู่เหมือนกัน ทำไมเกมยังไม่จบ ทำไมผีตามนางเอก ทำไมผีมันดุจัง ปมที่เฉลยออกมาทำให้ช่วงท้ายเริ่มเข้าสู่ไคลแมกซ์วางหนังสือไม่ได้ จนกระทั่ง...
          ถึงฉากต่อสู้กับผี
          เอาเป็นว่าหลอนมาทั้งเรื่อง หายหลอนเลยพอผีมาลากตัวเอก และตัวเอกถีบผีกระเด็น 
          กลายเป็นนิยายแอคชั่นไปแล้วท่านผู้อ่าน ถามว่ามันส์มั้ย มันส์ค่ะ ลุ้น เริ่มเผยความลับของ เฝิงเชียนจิ้ง (ที่ตัวเองเป็นแชมป์นักมวยปล้ำเก่า รู้เลยทำไมบู๊แหลก) และ เหมาอิ่งเต๋อ (สามารถเห็นไอชั่วร้ายและวาจาสิทธิ์ได้ด้วย) แต่ด้วยเกินคำจำกัดความของคำว่า ‘ผี’ ในจินตนาการเราไปค่อนข้างเยอะ ดังนั้น...นิยายนี้เหมาะกับคนกลัวผีจริง ๆ ค่ะ อย่างน้อยอ่านจบก็หายหลอน ยังพอเอาตุ๊กตากลับมานอนกอดได้เหมือนเดิม 555
          แต่เล่ม 2 ไม่ได้เป็นแบบนี้นะคะ ความหลอนมีได้ยันท้ายเล่ม ติดตามเล่มที่เราชอบที่สุดได้ในเล่ม 2 ตำนานเด็กหญิงชุดแดง
**********
ชอบอะไรในหนังสือ
          คาแรคเตอร์ต่าง ๆ ของตัวละครนี่เองทำให้เรายอมตามอ่านจนจบ เฝิงเชียนจิ้ง ที่อาจจะดูเป็นสาวห้าว ไม่สนใจอะไร (บางคนหมั่นไส้ไปแล้ว) แต่เรากลับชอบความไม่กลัวผีของนางนี่แหละค่ะ หลายครั้งเวลาดูหนังผีที่ผีไปหลอกคนไปทั่ว แม้กระทั่งคนที่ไม่เคยทำร้ายใครมันก็แลดูไม่ยุติธรรม เลยอยากได้ตัวเอกที่ลุกขึ้นมาทวงคืนความอยุติธรรมนี้บ้าง!
          ชั้นอยู่เฉย ๆ นะ  มาหลอกกันทำไม!
          นอกจากนี้ยังแอบมีโมเมนต์เก็บงำความลับระหว่างเราสอง เหมาอิ่งเต๋อ ที่ไม่อยากให้เพื่อนรู้ว่าตัวเองเห็นไอชั่วร้ายได้ เพราะกลัวเพื่อนจะยิ่งเป็นบ้ากับตำนานผีสางไปอีก และนางเอกของเราที่ไม่อยากให้ใครรู้ว่าตัวเองเป็นนักมวยปล้ำหญิงเก่า จึงเกิดเป็นความลุ้นว่าสองคนนี้จะลงเอยกันอย่างไร
          และสุดท้ายคือเลือดสาววาย มาได้ไง ฮ่า! ประธานชมรมกับรองประธานเลย ไม่มีใครรู้ใจประธานไปดีกว่ารองประธานอีกแล้ว ถึงประธานจะทำตัววุ่นวายแค่ไหน รองประธานก็พร้อมจะตามใจและเก็บกวาดให้เสมอ จิ้นกันไปตามระเบียบ บอกเลยว่า 
          สาววายเข้าแล้วออกยากนี่เรื่องจริง
**********
ตบท้าย


Share:

0 comments