ชวนอ่าน...ชมรมหลอนล่าผี 3 ชายคนนั้นที่ชั้นล่าง ‘คุณควรหาเพื่อนเดินกลับที่พักด้วยกันในยามค่ำคืน’

เล่มสุดท้ายแล้วกับเรื่องราวของชมรมหลอนล่าผี คุณผู้อ่านท่านใดที่กลัวผี และอาศัยอยู่ในหอหรืออพาร์ทเมนต์ตามลำพัง! ให้คุณข้ามเล่มสุดท้ายนี้ไปได้เลย มิฉะนั้นอ่านจบคุณจะต้องระแวงหลัง ว่ามีใครเดินตามคุณกลับห้องหรือเปล่าแต่ใครที่ไหวมาต่อกันที่เล่มสุดท้าย ‘ชมรมหลอนล่าผี ชายคนนั้นที่ชั้นล่าง’ กันเลย


 เรื่องย่อเราขอเล่า 
          ในคืนนั้น ก็เป็นเช่นทุกคืนที่หญิงสาวเดินกลับห้องคนเดียว
          แต่ความรู้สึกเหมือนมีคนเดินตามนี่มันยังไงกัน
          ว่าแล้วเธอก็สังเกตเห็นว่ามีชายคนนึงเดินตามเธอมาจริง ๆ ด้วย ในความมืดและเงียบสงัดเช่นนี้ ทำให้เกิดความรู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก
          เค้าอาจจะกลับทางเดียวกันกับเราก็ได้
          หญิงสาวก้าวเท้าเร็วขึ้น พยายามแยกห่างจากความรู้สึกอึดอัดนี้ แต่เปล่าเลย เค้าคนนั้นยังคงเดินตาม แบบนี้เริ่มไม่ปกติแล้ว สุดท้ายเธอรีบกลับไปที่ห้องอย่างเร็วที่สุด ล็อกประตูอย่างแน่นหนา แต่เมื่อมองแง้มไปยังหน้าต่างด้านล่าง
          เธอยังคงเห็นชายคนนั้นจ้องตรงมาที่เธอ!
          หลังจากคืนนั้น เธอก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย
          ทั้ง ๆ ที่ห้องของเธอยังล็อกอยู่แบบนั้น
          ราวกับคดีห้องปิดตายฉบับผี ๆ หญิงสาวหายไปได้อย่างไร เธอหายไปไหน ทำไมในห้องถึงมีรอยนิ้วมือเปื้อนเลือดขูดลึกตามผนัง นี่มันจะตามสืบแบบธรรมดาสามัญได้อยู่ใช่หรือไม่?
**********
          เนื่องด้วยหญิงสาวที่หายไปมีความเกี่ยวข้องกับชมรมตำนานประจำเมืองอย่างอ้อม ๆ และที่หอพักนั้น ก็ยังมีหญิงสาวหายตัวคนแล้วคนเล่า ดังนั้น ชมรมที่มีชื่อขึ้นมาบ้างจึงต้องออกโรงอีกครั้ง ไม่เคยทำให้ปณิธานเลิกยุ่งเรื่องลี้ลับของ เฝิงเชียนจิ้ง เป็นจริงได้เสียที อีกทั้งหญิงสาวที่หายไปทุกคนดูจะไม่มีทางหาเจอเลย เช่นนั้นแล้ว พวกเค้าจะต้องไปถามใคร
          หากไม่ใช่...ชายที่อยู่ชั้นล่างคนนั้น!
**********
รีวิวหลังอ่าน (มีการเปิดเผยเนื้อหาเล็กน้อย)
**********
➣ ช่วงแรก...การเดินกลับที่พักยามค่ำคืนตามลำพังไม่ใช่เรื่องตลก
          ความหลอนของการที่มีคนเดินตามกลับมาห้องด้วย แล้วยังคงจ้องมองเราอยู่แบบนั้นเป็นความหลอนที่บุคคลที่อยู่ห้องเช่าอพาร์ทเมนท์น่าจะเข้าใจดี
          เอาแค่ในปัจจุบันการเดินกลับห้องตามลำพังยามวิกาลก็น่ากลัวแล้วทั้งในเรื่องของการเกิดเหตุลักทรัพย์ ฉุดกระชาก หรือร้ายแรงถึงฆาตกรรม
          แต่หากสิ่งที่เดินตามเรากลับห้องมาด้วยเป็นสิ่งที่อธิบายด้วยวิทยาศาสตร์ไม่ได้นี่มันยิ่งทวีความน่ากลัวยิ่งไปอีกน่ะสิ
          จากแนวคิดนี้เองทำให้หนังสือถ่ายทอดเหตุการณ์หลอน ๆ นี้ได้อย่างดี แล้วเต็มไปด้วยปริศนา ทั้งการที่เพื่อนห้องใกล้ ๆ ไม่ได้ยินเสียงใครเดินแถวนั้นยามวิกาลเลยนะ ไม่ได้ยินเสียงกรี๊ดร้องอะไรเลย เหมือนเธอคนนั้นแค่หายไปเสียอย่างนั้น แต่ไม่ทันไร ระหว่างยามค่ำคืนที่ดึกสงัด เพื่อนที่อยู่ห้องระแวกนั้นก็ได้ฉุกคิดขึ้นมาว่า
          คืนนั้น...แมวของเธอมันแปลกไปนี่นา!

➣ ช่วงกลาง...การสืบสวนยังเข้มข้นอย่างต่อเนื่อง
          เมื่อเหล่าชมรมตำนานประจำเมืองเริ่มสืบหาเรื่องราวของหญิงสาวที่หายตัวไป พวกเค้าก็ยิ่งพบความลับอันดำมืดเข้าไปอีก ทั้งเรื่องแฟนของหญิงสาวที่เป็นห่วงเธออย่างกระวนกระวาย แต่ความจริงกลับมีเรื่องแปลก ๆ บางอย่างไม่สมเหตุสมผล รวมถึง เฝิงเชียนจิ้ง ที่เริ่มรู้สึกเหมือนมีชายคนนั้นคอยตามเธอเช่นกัน แต่เมื่อจะไปคุยกันให้รู้เรื่อง ชายคนนั้นก็หายตัวไปทุกครั้งไป
          อะไรวะ! อย่ามาหายไปหายมาแบบนี้สิเฮ้ย
          ความเลือดร้อนจึงบังเกิดอีกครั้ง ยิ่งตามสืบยิ่งรู้สึกว่าชายดังกล่าวจะชื่นชอบหญิงสาวสวย ๆ เป็นพิเศษ
          สวยงั้นเหรอ ได้! ถึงเวลาที่เธอจะต้องแปลงโฉมเสียแล้ว เป็นตาเธอแกล้งหลอกผีบ้าง

➣ ช่วงสุดท้าย...ผีรอบนี้มีความเทพในระดับจัดการยากสุด
          ยังตามลุ้นกันต่อว่าพวกเค้าจะตามหาหญิงสาวที่หายตัวไปพบหรือไม่ โดยเฉพาะ เฝิงเชียนจิ้ง ที่ลงทุนลงแรงอีกครั้ง กะว่าจะจับให้คาหนังคาเขาไปเลย แล้วคนกับผีใครจะชนะล่ะทีนี้ และเหมาอิ่งเต๋อ ที่แสดงความเป็นห่วงนางเอกของเราอย่างยิ่งถึงขั้นผู้อ่านขอทึกทักเอาเลยละกันว่าแกคิดอะไร นอกจากนี้ถือว่าปริศนามีความซับซ้อนใช้ได้ เมื่อเคยเกิดเรื่องคล้ายกันเช่นนี้ในอีกที่ที่หนึ่ง แต่เรื่องดังกล่าวก็ได้จบลงไปแล้ว แล้วมันจบลงไปได้อย่างไร ต้องมาติดตามต่อกันที่หนังสือเล่มสุดท้าย ที่จะแสดงความสามารถในการไขปริศนาของชมรมตำนานประจำเมืองนี้กัน
          บอกได้แค่ว่า...ผีรอบนี้จัดการยากจริง แต่ยังมีความไซ-ไฟท่ามกลางมิติห้วงเวลาอะไรทำนองนั้น ทำให้อย่างน้อย ๆ ปิดหนังสือก็ยังหายหลอนได้
          แต่อย่างไรก็ตาม การอยู่ห้องคนเดียวก็ควรล็อกห้องลงกลอนอะไรให้เรียบร้อยนะคะ เพราะสุดท้าย ผีทำร้ายคนได้จริง ๆ มั้ยยังไม่มีข้อพิสูจน์ แต่คนสามารถทำร้ายคนได้มั้ย ตอบเลยว่าจริงที่สุด
**********
          สำหรับเรา ในเล่มสุดท้ายนี้ผียังไม่น่ากลัวเท่าใดนัก เพราะเอาจริงหากเราอยู่ในสถานการณ์เดินกลับห้องคนเดียวยามวิกาล ถึงแม้เราจะเป็นคนกลัวผีแค่ไหนก็ตาม แต่สุดท้าย...
          สิ่งที่เรากลัวที่สุดตอนนั้นก็คือคนที่คิดร้ายต่อเรา
          และเป็นสิ่งที่เราควรระวังตัวกันที่สุด โดยเฉพาะสาว ๆ (หรือไม่สาวก็ตาม) ยิ่งในสถานการณ์เศรษฐกิจเช่นนี้ด้วย เหตุร้ายเกิดขึ้นได้ทุกวัน และเอาเข้าจริง
          คนบางคนที่ถึงขั้นจับจุดอ่อนที่เรากลัวผี มาทำร้ายเราอย่างไม่อายผีเลยก็มี
          แต่สิ่งที่ชอบในหนังสือเล่มนี้ ก็คือความจริงที่ว่า...
          ในการสืบหาความจริง พวกเค้าเองก็ไม่ได้ตัดความเป็นไปได้ที่จะเกิดจากคนนั่นแหละที่ทำร้ายคนเอง ถึงแม้สุดท้ายผีจะยังเอี่ยวอยู่ก็ตาม
          ก็นี่มันนิยายผี!
          ในด้านความสัมพันธ์ตัวละคร ดูเหมือนคู่พระนางที่เราเชียร์จะไม่ค่อยไปหน้ามาหลังอยู่ดี ฮ่า! แต่ความไว้วางใจของทั้งคู่ก็คือแถบถึงขั้นอ่านใจกันได้แล้ว รวมถึงคู่จิ้นประจำหนังสือที่รอบนี้สามารถทำงานเข้าขากันได้แล้ว ก็ทำให้ผู้อ่านได้กระชุ่มกระชวยเล็กน้อย
          อย่างว่าคือหนังสือเล่มนี้ไม่ได้เล่นเส้นความรักโรแมนติกใด ๆ เหมาะกับผู้อ่านสายสืบสวนสอบสวนฉบับเยาวชนให้ขบคิด แต่ไม่ถึงขั้นปวดหัว อีกทั้งเป็นผีจีนที่ตอบโจทย์ความหลอนระดับปานกลางนั่นคือยังคงเหมาะกับผู้อ่านที่กลัวผีนั่นเอง
**********
อ่านแล้วต้องได้คิด...

Share:

0 comments