TV Series – Stranger “We cannot rule those who want nothing”

Written by Post Comment

คอซีรีย์สืบสวนสอบสวนต้องไม่พลาด งานคุณภาพน้ำดีจากแดนเกาหลีใต้ เมื่ออัยการ ‘ฮวังซีมก’ ผู้ซึ่งมีปัญหาเกี่ยวกับสมอง ทำให้กลายเป็นคนที่มีบุคลิกไร้อารมณ์ความรู้สึก ไม่ว่าจะเป็นความเศร้า กลัว หรือรัก ได้เข้ามาพัวพันกับเหตุคดีฆาตกรรม ที่แต่ละคดีคือซับซ้อนซ่อนเงื่อนชนิดคนธรรมดาคือปิดคดีแบบสุกเอาเผากินไปแล้ว แต่อัยการเราธรรมดาซะที่ไหน อีกทั้งพ่วงมาด้วยผู้หมวดสาวสุดคูล ‘ฮันยอจิน’ ที่ไม่ว่าคดีจะยุ่งยากแค่ไหน ก็ไม่มีทางปล่อยไปแน่นอน ติดตามกันต่อไปได้เลย


         Stranger หรือ Secret Forest ซีรีย์เกาหลีสืบสวนสอบสวนสุดเข้มข้น ที่มีตัวละครสำนักอัยการ และตำรวจ เป็นหลักในการดำเนินเรื่อง โดยผู้เขียนบท Lee Soo-yeon กล่าวว่า ได้รับแรงบันดาลใจมาจากสุภาษิตเกาหลี “We cannot rule those who want nothing” (เราไม่สามารถควบคุมคนที่ไม่ต้องการอะไรเลยได้) มาเป็นตัวละครหลักอย่างอัยการ ‘ฮวังชีมก’ เรียกอีกอย่างคือ คนอย่างอัยการฮวังนี่แหละ คือคนที่ไม่สามารถใช้อะไรซื้อได้ ฉายซีซั่นแรกในปี 2017 และซีซั่นสองเพิ่งจบไปเมื่อต้นเดือนตุลาคม 2020
          ถือเป็นซีรีย์ที่ประสบความสำเร็จทั้งในและต่างประเทศ ดูได้จากในซีซั่นแรกได้รับรางวัล Grand Prize (Daesang) ใน 1st Seoul Awards และ 54th Baeksang Arts Awards แล้วด้วยการได้นักแสดงนำอย่าง แบดูนา (นักแสดงที่เคยเล่นเรื่อง Sense8) เป็นเหตุผลอย่างหนึ่งที่ทาง NETFLIX ตัดสินใจได้รับลิขสิทธิ์ฉายทั่วโลกด้วยราคา 200,000 ดอลลาห์สหรัฐต่อตอน (episode) ยกเว้นที่จีน และเกาหลี และยังได้ออกฉายพร้อมกันกับ TvN ที่เกาหลีด้วย อีกทั้งยังเคยติด Top 10 NETFLIX Thailand ด้วยนะ
⧫ โดนตกมาได้อย่างไร ⧫      
          การจะดูซีรีย์ซักเรื่องนี่ต้องใช้เวลาพอสมควร เช่นเรื่องนี้มีซีซั่นละ 16 ตอน ตอนละชั่วโมงกว่า เพราะฉะนั้นการตัดสินใจดูซีรีย์ซักเรื่องมันต้องมีเรื่องราวซักหน่อย
          จากเลื่อนไปเจอใน NETFLIX แล้วเห็นภาพปกมีนักแสดงหน้าตาคุ้น ๆ
          เอ้ย! นี่มัน หมอหญิงใน Kingdom นี่หว่า
(Kingdom vs Stranger)
          สั้น ๆ เลยคือโดนคุณแบดูนาในเวอร์ชั่นผมสั้นตกมานั่นเอง (ตามที่ NETFLIX คาดการณ์ไว้เป๊ะ) อีกทั้งซีรีย์เป็นแนวสืบสวนด้วย (ชอบอยู่แล้วเป็นทุนเดิม) และตัวเอกยังเป็นอัยการ ซึ่งเราก็อยากรู้มาซักพักแล้วเหมือนกันว่าอัยการจริง ๆ แล้วทำงานกันอย่างไร
          เลยกดเข้าไปดูแบบงง ๆ สุดท้ายคือ...เดินวนเวียนออกจากสำนักงานอัยการไม่ได้เลยจ้า
⧫ คำแนะนำก่อนดู ⧫
          ถึงแม้คดีแต่ละซีซั่นจะไม่ได้ต่อกัน แต่ก็มีความสัมพันธ์ตัวละครกับเบื้องหลังคดีบางอย่างพ่วงมาด้วย และเพื่อความอินกับตัวละครเก่า ๆ คุณควรดูซีซั่นแรกก่อน 16 ตอน เบาะ ๆ เพื่ออรรถรสที่ดีกว่า
          ช่วงแรกเรื่องจะปูตัวละครกับรูปคดี ทำให้คนดูต้องค่อย ๆ ย่อยข้อมูลกันพอสมควร สารภาพบาปว่าช่วงแรกจำชื่อตัวละครแทบไม่ได้เลย องค์กรอะไรต่อมิอะไรงงระดับหนึ่ง อย่างซีซั่นสองที่แบ่งพาร์ทตัดสลับไปมาไม่ต่ำกว่า 3 พาร์ทก็เล่นซะมึนเหมือนกัน แต่ซักพักเมื่อเราข้อมูลแน่น ช่วงทายฆาตกรคือใครนี่ลุ้นหนักมาก และเมื่อพาร์ต่าง ๆ ที่ดูไม่เกี่ยวกันเลยเริ่มโยงกัน นี่คือขนลุกเลยนะ ดังนั้น ดูตอนแรก ๆ แล้วอย่าเพิ่งท้อใจ เริ่มเข้าไคลแมกซ์แล้วคุณจะหยุดดูไม่ได้
⧫ เรื่องย่อเราขอเล่า ⧫
- ซีซั่น 1 -
          เรื่องเปิดมาด้วยอาการทางสมองของอัยการ ‘ฮวังชีมก’ ซึ่งทำให้ต้องได้รับการผ่าตัดตั้งแต่เด็ก โดยต้องแลกมาด้วยอาการข้างเคียงคือ กลายเป็นคนไร้ความรู้สึก ไม่ว่าจะเป็นเศร้า สงสาร รัก หรือกลัว แต่อย่างไรก็ตาม ฮวังชีมก ก็ได้กลายมาเป็นอัยการคนเก่งที่เบาะแสเล็กน้อยแค่ไหนก็จะหามันจนเจอ
          ในวันนั้นเอง ฮวังชีมก ได้รับคำไหว้วานบางอย่างจากนักธุรกิจล้มละลายคนหนึ่ง แต่เมื่อไปหาที่บ้านกลับถูกพบเป็น ‘ศพ’ โดยก่อนหน้านั้นได้มีช่างซ่อมโทรทัศน์เป็นคนสุดท้ายที่ได้เข้ามาได้บ้านผู้ตาย
          แล้วช่างซ่อมยังขับรถสวนอัยการฮวังของเราออกไปอีกซะด้วย มีเหรออัยการคนเก่งเราจะจำไม่ได้
          นำมาซึ่งการตามล่าช่างซ่อมคนนั้น ร่วมกับคุณตำรวจหญิงสุดเท่ห์ ‘ฮันยอจิน’ ถึงแม้ในตอนแรกฮันยอจินจะไม่ได้ชอบใจการกระทำไม่สนปี่สนขลุ่น และพูดน้อยของฮวังชีมกนัก แต่ก็ยังยอมรับในความสามารของคุณอัยการที่ทำให้จับคนร้ายได้สำเร็จ แต่ใครจะไปรู้ล่ะว่า
          คนร้ายที่ว่า...กลับผูกคอตายในห้องขัง
          แถมยังส่งจดหมายถึงฮวังชีมก ว่าอัยการนั่นแหละคือผู้ทำลายชีวิตของเค้า
          งั้นใครกันแน่คือคนร้าย นักธุรกิจหนุ่มคนนี้ทำอะไรจึงต้องถูกฆ่าปิดปาก แล้วทำไมใครบางคนถึงดูร้อนใจกลับคดีที่พลิกไปพลิกมาแบบนี้นัก โดยเฉพาะคนในสำนักงานอัยการเองนั่นแหละ จากการตายของคนหนึ่งคน นำไปสู่การล้างพลิกกระดานของคนทั้งองค์กรได้อย่างไร นอกจากนี้
**********
          “ทำไมคุณผ่าสมองผมเป็นสองส่วน” ฮวังชีมกถามฮันยอจินที่กำลังวาดบางอย่างในสมุด
“พูดอะไรน่ะ ฉันวาดโครงสร้างด้านในต่างหาก โครงสร้างของสมองคุณ” ฮันยอจินหัวเราะพลางวาดรูปในสมุดต่อ “ความต้องการจะไขคดีนี้ของคุณกินพื้นที่ตรงนี้ ส่วนเล็ก ๆ นี่คือส่วนที่คุณมีความคิดเหนือกว่าคนอื่น เราลองสมมติว่าส่วนเล็ก ๆ นี่คือความหลงใหลในข้าวต้มของคุณที่เรากินเมื่อกี๊”
“แล้วส่วนนี้ล่ะ” ฮวังชีมกชี้ไปยังรูปก้อนสมองที่ใหญ่ที่สุด
“ความรู้สึกอื่น ๆ ที่คุณไม่ยอมแสดงออกมา ไม่ว่าจะร้ายหรือดีก็ตาม”
“ไม่รู้สินะ” ฮวังชีมกพึมพำเสียงเบา
“คุณเชื่อว่าเอเลี่ยนมีจริงมั้ย” ฮันยอจินถาม
“เชื่อ” ฮวังชีมกตอบอย่างไม่ลังเล
“ทำไมล่ะ”
“ไม่งั้นพื้นที่ในอวกาศคงเสียเปล่า”
“ถูกต้อง นี่ก็เช่นกัน” ฮันยอจินว่าพลางชี้มือชี้ไม้ไปที่ภาพวาดก้อนสมองและหัวของอัยการ จากนั้นฉีกภาพวาดในสมุดแล้วยื่นให้ “ของขวัญให้คุณ”
**********
         สรุปแล้วอัยการฮวังของเราจะเป็นยังไงกันแน่น้า ติดตามต่อได้ใน Stranger ซีซั่นแรกได้เลย
- ซีซั่น 2 -
           หลังจากผ่านร้อนผ่านหนาวทั้งกับเพื่อนในวงการอัยการ และตำรวจ วันเวลาก็ได้ผ่านมาเกือบสามปี แล้วเรื่องก็เปิดมาในค่ำคืนหนึ่ง ‘อัยการฮวังชีมก’ ได้ขับรถเลียบชายฝั่ง ที่มีหมอกลงหนาจัดจนน่ากลัว แต่ด้วยความตาดีของอัยการเรา กลับพบว่า เชือกกันระวังคนลงเล่นน้ำที่เลียบมาตลอดทางมีส่วนหนึ่งชำรุด ด้วยความลังเลสองจิตสองใจด้วยความรีบร้อนจึงได้แค่โทรหาเจ้าหน้าที่เพื่อรายงานสิ่งที่พบหวังป้องกันอุบัติเหตุ
           แต่ยังไม่พ้นคืนนั้น รถพยาบาลพร้อมกับรถตำรวจก็พากันกรูไปยังถนนเส้นนั้น
ฮวังชีมกถึงขั้นยอมย้อนกลับไปอีกครั้ง แต่ก็สายเกินไป
มีนักศึกษาสองคนจมน้ำเสียชีวิต เพื่อนที่เหลืออยู่คนหนึ่งร้องไห้พลางเล่าว่าเพื่อนทั้งสองคนดื่มหนักมากก่อนจะมาที่ชายหาดตรงนี้แล้วหายไป
แน่นอนว่าความเมาเป็นสาเหตุของอุบัติเหตุ แต่รอยเชือกกั้นถูกตัดขาดอย่างตั้งใจก็ไม่รอดสายตาของฮวังชีมกอยู่ดี แถมครั้งนี้ผู้หมวดฮันยอจินยังตาดีพบชายหนุ่มคนหนึ่งถ่ายรูปคู่กับแฟนสาวบริเวณที่เกิดเหตุคืนเดียวกัน ก่อนที่ภาพนั้นจะถูกลบไป จึงสืบรู้ได้ว่า ชายคนนั้นคือลูกเศรษฐีคนหนึ่ง ที่ดูจากหลักฐานทั้งหมด
ต้องเป็นคนทำลายเชือกกั้นแน่นอน!
แต่คดียังไปไม่ถึงไหน ก็ถูกปัดตกเป็นอุบัติเหตุไปอย่างรวดเร็วซะงั้น
ก็คนมันรวยแหละเนาะ คดีอยากปิดก็ปิดได้
แล้วเรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป นอกจากคดีจมน้ำ ยังพ่วงด้วยความขัดแย้งระหว่างตำรวจและอัยการในการแย่งสิทธิ์การสืบสวนที่เป็นข้อพิพาทกันมาไม่ต่ำกว่า 70 ปีอีก และกลุ่มธุรกิจฮันโจก็ดูยังวุ่นวายไม่เลิก คดีเล็กคดีน้อยที่เกิดในครั้งนี้ จะนำมาซึ่งความวุ่นวายระหว่างตำรวจและอัยการกันอีกครั้ง เพื่อจะได้เตือนใจคุณว่า
เรื่องเล็กน้อยที่คุณไม่ใส่ใจปล่อยผ่านไป อาจนำมาซึ่งเหตุการณ์ที่คุณคาดไม่ถึงก็ได้!
**********
⧫ รีวิวแบบกรุบกริบ ⧫ 
          ซีรีย์สืบสวนที่เคยดูมาส่วนใหญ่มักจะเป็นตอน ๆ แบบหนึ่งหรือสองตอนก็จับคนร้ายได้ (เช่น Bones, Lucifer) แล้วก็ไปคดีต่อไป แต่เรื่องนี้คือ เหมือนจะมีคดีเล็ก ๆ เกิดขึ้น แต่ปิดไม่ได้ซักที ยิ่งสืบยิ่งไปพ่วงกับอีกคดี จนสุดท้ายโยงใยเป็นหนึ่งคดีใหญ่ปั้นขึ้นมาเป็นก้อนเชือกพันกันยุ่งเหยิง กว่าจะรู้ว่าคนร้ายเป็นใครได้นี่ฟาดไปไม่ต่ำกว่าครึ่งทางของซีรีย์แล้ว และความสนุกอยู่ที่ซีรีย์เก็บสีหน้าท่าทางของตัวละครได้หมด คนเคาะนิ้ว คนเกาจมูก จนทำให้เราอดสังเกตเอาเองเลยว่าไอ้นี่คนร้ายป้าวว่ะ เวลามันพูดดูเหมือนจะโกหกตลอดเวลาเลย
          เล่นจนสงสัยว่าพระเอกจะกลายเป็นคนร้ายมั้ยวะ!
          เอาเป็นสงสัยแม่งทั้งองค์กรเลยละกัน ฮ่า!
          หักมุมแต่ละทีนี่ร้องเลยทีเดียว

อัยการชั้นจะได้กินข้าวตอนไหน

          ใครดูซีรีย์ลองสังเกตความน่าสงสารของอัยการฮวัง จะกินข้าวแต่ละทีงานเข้าตลอด ลุ้นพอ ๆ กับคนไหนคือคนร้าย พออ้าปากจะกัดแซนวิชเท่านั้นแหละ โทรศัพท์มาอีกแล้ว 5555 เป็นมุมที่ทั้งน่ารักและน่าสงสารของอัยการฮวังจริง ๆ 

ตัวจี๊ดแห่งสำนักงานอัยการ...ซอดงแจ

          มีใครให้มากกว่าอัยการหนุ่มสุดหล่อ ‘ซอดงแจ’ อีกมั้ย เป็นคนฉลาดที่ไปที่ไหนต้องมีเรื่องตลอด แต่เอาตัวรอดเก่งเป็นกรดเลย ไหลได้ทุกสถานการณ์ยิ่งกว่าปลาไหล ลุ้นแม่งทุกตอนที่มีซอดงแจ ตัวป่วนนี่มาให้ตื่นเต้นอีกแล้ว แต่เบื้องหลังที่เรียนจบกฎหมายมาต่างสถาบันจากคนอื่น ๆ ทำให้เส้นสายรุ่นที่รุ่นน้องในที่ทำงานเปราะบาง ถึงขั้นบางครั้งก็ถูกเรียกไปใช้ให้ขับรถแทนในงานเลี้ยงรุ่นที่ตัวเองไม่ได้ถูกเชิญแต่แรกด้วยซ้ำ เรียกได้ว่า เพราะสถานการณ์หรือไม่ที่ทำให้ซอดงแจ ต้องกลายเป็นคนที่ดิ้นรนด้วยตัวเองอยู่ตลอดเวลาด้วยวิธีของซอดงแจเอง 

สาวคนเก่ง...ฮันยอจิน

          ในซีซั่นแรกนี้ ถึงอัยการฮวังเราจะหน้านิ่ง ไม่มีรอยยิ้มใด ๆ แต่ก็มีสาว ๆ วนเวียนไปมา โดยเฉพาะในซีซั่นแรกอย่างคุณตำรวจ ‘ฮันยอจิน’ สวยเท่ห์ลุย ๆ หรือรุ่นน้องอัยการ ‘ยองอึนซู’ ที่สวยเก่งสไตล์อัยการ
          แต่อย่างว่าซีรีย์สืบสวนเข้มข้นนี้เข้มมากถึงขั้นแทบไม่เล่น Love line เลย เพราะฉะนั้นอาศัยโมเมนต์เล็ก ๆ น้อย ๆ ของคนดูคิดเองเออเองทั้งนั้น ส่วนตัวคิดว่าฮวังชีมกห่วงใย ‘ยองอึนซู’ ในฐานะรุ่นน้องมากกว่า เช่นเดียวกับยองอึนซูที่เคารพและเชื่อใจในตัวรุ่นพี่ฮวังชีมกมาก ๆ ถึงแม้จะมีแอบน้อยใจฮวังชีมกบ้างบางครั้งก็ตาม (ก็คุณเค้าเล่นไม่สนใจอะไรเลย พูดน้อยพูดตรงไปอีก)
          แต่สำหรับฮันยอจิน เราว่าเธอคือ ผู้เปิดโลกอีกใบของอัยการฮวัง เป็นคนที่มีพลังสูงมาก ทั้งการจับผู้ร้าย และพลังใจ เป็นคนง่าย ๆ และมองโลกในแง่ดีสุด ๆ ไม่ยอมแพ้อะไรง่าย ๆ แม้กระทั่งฮวังชีมกที่ดูหน้านิ่งไร้อารมณ์ ก็ได้ฮันยอจินที่เป็นคนบอกอัยการฮวังว่า
          ‘เมื่อกี๊แอบยิ้มใช่มั้ย’
          จึงเป็นคนที่ทำให้อัยการเริ่มรู้สึกว่า หรือตนเองก็จะมีความรู้สึกต่าง ๆ เช่นกัน และด้วยความจริงใจ สุดท้ายฮวังชีมกก็แสดงให้เห็นถึงการกระทำที่เปลี่ยนไปเพราะได้อยู่กับฮันยอจิน >///<

รอยยิ้มของอัยการฮวัง

          อย่างที่รู้กันอยู่แล้วว่า ฮวังชีมกทั้งเรื่องแทบไม่แสดงสีหน้าเลย ซักนิดดดด (ถึงแม้เบื้องหลังเค้าจะหัวเราะเก่งมากก็ตาม555) แต่ท่ามกลางความตึงเครียดและเรื่องราวที่ดูไม่มีวันจบสิ้นนั้น รอยยิ้มของอัยการฮวังที่ทุกคนรอคอย จะทำให้รู้ว่า
          โลกยังมีสิ่งดีงามอยู่เสมอ ฮ่า!
          มาลุ้นว่าอัยการเราจะได้แสดงรอยยิ้มกันตอนไหนกัน
          อีกอย่างหนึ่งที่ลุ้นด้วยคืออัยการฮวังจะหลุดอารมณ์โกรธมาตอนไหนด้วย บอกเลยว่าซีซั่นสองมีเซอร์ไพรซ์แน่นอน
**********
⧫ ดูแล้วมาคุยกัน ⧫ 
- ซีซั่นหนึ่ง - “การทุจริตในสังคมเรา ไม่ใช่แค่อาการมึนเมาอีกต่อไป มันกำลังคร่าชีวิตผู้คนมากมาย”
          ความกินใจของคดีสำหรับเราจะเอนเอียงไปทางพวกนักการเมือง นักธุรกิจคดโกงนี่เอี้ยชิบหาย ความเลวร้ายที่ทำให้คนดี ๆ ต้องตายมันเจ็บปวดมากจริง ๆ แสดงให้เห็นภาพอย่างมากเลยว่าหากระบบการเมืองเศรษฐกิจเริ่มเต็มไปด้วยคนเห็นแก่ตัวจะเป็นอย่างไร
          นิสัยเห็นแก่ตัวนี้ไม่ได้ต่างอะไรจากชิ้นเนื้อเน่าเลย เวลาที่ผ่านไปมันรังแต่จะทำให้เนื้อรอบ ๆ ค่อย ๆ ตาย แล้วระบบทั้งหมดก็จะเริ่มส่งกลิ่นเหม็นเน่า กลายเป็นระบบที่เน่าเฟะ ถึงขั้นว่ายากเหลือเกินที่มันจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้
          “ผมไม่ควรรอให้คนอื่นมาตามเช็ดสิ่งโสมมในบ้านผม ถ้าผมเอาแต่เงียบและรออยู่เฉย ๆ  ประเทศนี้คงจะถูกปกคลุมไปด้วยสิ่งโสมมในไม่ช้า” - อีชางจุน
          ดูแล้วได้แต่หวังว่าประเทศเราจะไม่เดินทางไปถึงจุด ๆ นั้น
          มีคำพูดหนึ่งที่ประทับใจไม่เคยลืมเลยของอีชางจุน ซึ่งเป็นตัวละครที่สุดยอดจริง ๆ ของเรื่องนี้
          “สิ่งที่ฟื้นฟูระบบที่ล้มพังไปได้ไม่ใช่เวลา หรือเงินทอง ถึงจะมีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้น เลือดยังคงเป็นสิ่งที่สามารถทำลายระบบได้ เลือดของผู้คนมากมาย ผมอยากพูดว่าประวัติศาสตร์พิสูจน์หมดทุกอย่างแล้ว แต่การบูชายัญด้วยเลือดยังคงมีอยู่”
          หลังจากฟัง ภาพข่าวของการฆ่าตัวตายจากกระบวนการอยุติธรรมต่าง ๆ หรือแม้กระทั่งการเสียชีวิตจากการชุมนุมเรียกร้องในหลาย ๆ ประเทศ มันเริ่มไม่ต่างจากการถูกบูชายัญเลยจริง ๆ บูชาให้กับความเชื่อในความถูกต้องของเรา 
          อีชางจุน ถือเป็นตัวละครที่ทำให้เราร้องไห้หนักที่สุดในเรื่อง โดยเฉพาะประโยคที่พูดว่า
          “ฉันควรปฏิเสธมันไปตั้งแต่แรก ฉันเสียใจนะ เป็นเรื่องเดียวที่ฉันเสียใจจริง ๆ การตัดสินใจผิดพลาดครั้งเดียวของฉัน”
          เรามีเรื่องต้องตัดสินใจล้านแปดประการอยู่แล้วในแต่ละวัน ยิ่งอายุมากขึ้น สิ่งที่ตัดสินใจยิ่งยากขึ้น ผลที่ตามมายิ่งใหญ่มากขึ้น มั่นใจได้อย่างไร ว่านั่นจะไม่ใช่การตัดสินใจที่ผิดพลาดที่สุดในชีวิต ดังนั้น โปรดระลึกไว้ว่า การตัดสินใจบางอย่างเลือกไปแล้วไม่สามารถย้อนกลับได้
          “นายจะเลือกทำ...ในสิ่งที่นายจะรู้สึกเสียใจทีหลังไหม”
**********
- ซีซั่นสอง – “เป็นการใช้เส้นสายจริง ๆ ฉันเป็นคนรีบปิดคดีเอง ถ้าตรวจสอบดูอีกสักครั้ง คงรู้ว่าที่แปลกคืออะไร ถ้าแบบนั้นเรื่องคงไม่เป็นแบบนี้ จะมีเหยื่อและผู้เสียหาย จากการกระทำของฉันที่ฉันไม่รู้อีกมากมายแค่ไหนกันนะ”
          อัยการคังวอนชอล ผู้ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นคุณพ่อของฮวังชีมกเป็นตัวละครที่เราชอบเป็นอันดับต้น ๆ ของเรื่องเช่นกัน เป็นคนที่การตัดสินใจแต่ละครั้งจะพิจารณาหลายชั้น มีความรอบคอบ แต่สุดท้ายหากไม่ระวัง ระบบที่เน่าเฟะอยู่ด้านใน จะเป็นสภาพแวดล้อมที่ล่อลวงการตัดสินใจของคุณได้ 
          ผลประโยชน์ที่ได้มาโดยเปล่าในโลกนั้น...ไม่มีอยู่จริง
          ความผิดพลาดมันจะเป็นเงาตามตัว ที่ไม่ว่าคุณจะหยุดการทำงานไปนานแค่ไหน มันก็ไม่เคยหายไป
          แต่อย่างน้อย...ขอให้เรายอมรับในสิ่งที่เกิดไปแล้วด้วยใจจริง น่าจะเป็นวิธีที่ดีที่สุดที่ทำให้เราก้าวต่อไปได้
          แต่การยอมรับในสิ่งที่เราทำ ไม่ได้หมายถึงการให้อภัยตัวเองไปเสียทุกเรื่อง
          “ผมคิดว่า การที่ผลออกมาว่าทั้งสองคดีเป็นฝีมือของคนเดียวกัน ไม่ใช่เรื่องบังเอิญครับ ผมเห็นว่า เขามีความเคยชิน ในการให้อภัยตัวเองพอตัว นิสัยนั้น ซึมซับไม่ได้ในวันสองวันหรอกครับ”
          สิ่งที่ประทับใจอีกอย่างของซีซั่นสองนี้คือเรื่องการทำงานของฮันยอจิน อย่างที่รู้กันว่าฮันยอจินเป็นผู้หมวดหญิงที่แข็งแกร่งมากโดยเฉพาะการจัดการด้านอารมณ์ เป็นคน EQ สูงมากคนหนึ่ง มองโลกในแง่ดีมาโดยตลอด ท่ามกลางระบบที่ล้มเหลวอยู่ภายใน แต่สุดท้าย ก็ได้มีภาพการถูกกดดันในที่ทำงานใหม่จากการเกลียดขี้หน้าฮันยอจินเพราะเธอได้เลื่อนขั้นและเป็นคนโปรดของหัวหน้า ถึงแม้ฮันยอจินยังคงไม่ยอมแพ้ที่จะไต่เต้าไปเรื่อย ๆ แต่เมื่อเพื่อนที่ทำงานเก่ายังคงติดต่อมาชวนไปกินเลี้ยงกันเหมือนเมื่อก่อน
          “ชวนฉันด้วยเหรอ” คำถามตามด้วยน้ำตาแห่งความกดดันที่กลั้นไม่อยู่อีกต่อไป
          หรือบางทีเธอควรจะหยุด ยอมแพ้พวกที่ดูถูกเธอแล้วกลับไปยังที่ทำงานเดิม แต่แบบนั้น ก็ไม่ได้ต่างจากหมาขี้แพ้เลย แต่หากสู้ต่อไป คงไม่มีทางได้เพื่อนร่วมงานที่คิดถึงเราด้วยใจจริงอีกแล้ว
          หากคุณเป็นฮันยอจิน...คุณจะตัดสินใจอย่างไร
**********
อ้างอิง
https://www.wikiwand.com/en/Stranger_(TV_series)#/citenoteTheNewYorkTimes126
http://program.tving.com/tvn/stranger/8/Board/View?b_seq=4&page=1&p_size=10
http://www.koreandrama.org/secret-forest-season-2/
https://twitter.com/aroog94/status/1312849789818671105


 

Tags:

Share:

0 comments