ชวนอ่าน...ชาลาในอนธกาล ‘ชาวแนวสืบสวนสอบสวนห้ามพลาด!’

ไม่ได้มีนิยายแนวนี้แวะเวียนมาให้อ่านได้บ่อยๆ 
เตรียมพบกับนิยายวายสืบสวนดราม่าแอคชั่น...ชาลาในอนธกาล
นำทีมโดยกรมตำรวจสืบสวนอาชญากรรมอย่างหัวหน้า ‘ลั่วเหวินโจว’ ต้องมากำกับดูแลกระบวนการสืบสวนคดีเขย่าขวัญที่เกิดขึ้น 

จนแล้วจนรอดต้องได้มาข้องแวะกับทายาทเศรษฐีหน้าตาดีอย่าง ‘เฟ่ยตู้’

ไม่เบื่อไม้เบาที่ไม่แขวะกันซักตอนคงไม่ได้

นอกจากชั้นต้องมาลุ้นช่วยการไขคดีแล้ว

ความสัมพันธ์ของพวกนายสองคนชั้นก็ต้องมาเอาใจช่วยอีก!



💬 เมื่อรู้จักเล่มนี้ครั้งแรก?


พี่เซ้นท์ได้ลงประกาศ LC ออกมาปั้ง! 

ภาพปกคือละสายตาไม่ได้ แต่ที่สำคัญคือ...นี่มันนิยายวายสืบสวนสอบสวน!

เป็นแนวที่รอคอยมานานมาก ไม่ได้มีแนวสืบสวนเข้มข้นแบบนี้มาให้เห็นกันบ่อยๆ

อย่างว่าเราชอบความตัวเอกต้องเป็นชาวสืบสวนหรืออะไรซักอย่าง

ทิ้งช่วงแนวประมาณนี้มาตั้งแต่รัชศกเฉิงฮว่าปีที่สิบสี่ ยาวมาที่อาชญากรรมรักในม่านเมฆ

และแล้วเล่มนี้ก็มาถึง...

หกเล่มเท่านั้น จุกๆ!


และเพิ่งทราบเลยว่าเป็นนิยายที่หลายท่านรอคอยการนำมาแปลอย่างใจจดใจจ่อ 

การันตีความสนุกโดยนักเขียนที่ชาวไทยน่าจะคุ้นชื่อแล้วอย่างคุณ ‘Priest’ หรือคุณพีต้า

ฝั่งจีนถึงขั้นมี Radio Drama และเวอร์ชั่นการ์ตูน

ขนาดนี้นี่มัน...ต้องใช่แล้วแหละ


💬 รีวิวหลังอ่าน...โอ้โห นี่มันใช่เลยทุกคน


นี่เป็นการอ่านงานเขียนของคุณพีต้าครั้งแรก ซึ่งเราจะบอกว่า...เราชอบมาก

สำนวนการเขียนเอย การสอดแทรกมุกตลก การลงรายละเอียดดีเทลให้เราหลงรักหรือจำตัวละครได้

ทุกอย่างเลย ใครชอบงานเขียนประมาณรัชศก พันสารท อาชญากรรมรัก น่าจะใช่ทาง

มีคนเคยบอกเราแล้วว่าควรลองอ่านงานคุณพีต้า ถ้าชอบดีเทลรายละเอียดเน้นๆ คุณจะชอบงานคุณพีต้าแน่นอน

ซึ่งเราก็ชอบจริงด้วย


💬 รีวิวหลังอ่าน...หัวหน้าลั่ว vs คุณชายเฟ่ย


ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ที่เริ่มจากการเป็นไม้เบื่อไม้เบากันมาตั้งแต่นมนาน

เรื้อรังหนักเข้าไปอีกเมื่อดันต้องมาชอบ...ผู้ชายคนเดียวกัน

แต่เสียใจด้วยทั้งคู่เมื่อชายคนนั้นประกาศตัวเป็นชายแท้ชนิดเลิกหยอดเล่นกันซักที!


หัวหน้าลั่ว ชายฉกรรจ์ผู้ซึ่งอุทิศตนให้กับงาน ด้วยเลือดตำรวจที่ฝังมาตั้งแต่ครอบครัว จึงเป็นคนที่มีความมั่นใจในตนเองค่อนข้างมาก เด็ดเดี่ยว หนักแน่น แต่แอบมีความซึนอยู่เบาๆ ปากร้ายอยู่เนืองๆ

เกือบจะเป็นมะเร็งชายแท้อยู่แล้วเชียว...แต่ความซึนของพี่เค้าทำให้ตกอันดับไป  (ยังโค่มแชมป์หัวหน้าเหยียนไม่ได้)

ปากว่าเกลียดแมวนักหนา สุดท้ายตกเป็นทาสของ ‘ลั่วอีกัว’ ไปอย่างงงๆ (แมวที่จะจับแกงนานแล้ว)


กับคุณชายเฟ่ย ความรวยที่ตกทอด พร้อมกับหน้าตาราวกับนายแบบ เสน่ห์แพรวพราวอย่างที่ใครๆ ต้องเผลอตกหลุมเข้าให้ คำพูดคำจาอย่างมีชั้นเชิงจนไม่แปลกที่หัวหน้าลั่วจะหมั่นไส้แบบชิบหาย แถมยังรวยจนชาวเจ้าหน้าที่รัฐอยากจะแจกใบสั่งซักสิบใบ

แต่ถึงจะสมบูรณ์เพอร์เฟคขนาดนั้น แท้จริงภายในกลับมีความลับบางอย่างซ่อนอยู่

ภายนอกช่างสมบูรณ์แบบ จนมองไม่เห็นรูกลวงด้านใน นั่นกลับยิ่งทำให้คนๆ นี้ดูน่ากลัวเกินไป

หลังจากอกหักกันไปทั้งคู่ กับคดีที่ดูร้ายแรงขึ้นเรื่อยๆ ทำให้คู่หูที่ดูไม่น่าไปรอดค่อยๆ เรียนรู้อีกด้านของแต่ละฝ่าย มันมีความยุบยิบในใจมากๆ ทำให้เรื่องมันน่าลุ้นพอๆกับคดีเลยทีเดียว


ที่สำคัญคือชั้นเองยังหลงโพอยู่ บางทีคุณหัวหน้าลั่วชึ้นก็ดูเข้มเหลือเกิน แต่เธอเสียอาการบ่อยกว่าคุณชายเฟ่ยชั้นได้ไง

ใครพอสปอยโพได้กระซิบบอกเราหน่อยนะคะ


💬 รีวิวหลังอ่าน...ดำดิ่งไปกับคดีวงการยาเสพติด


เอาเห็นภาพเราว่าเรื่องแอบมีความคล้ายอาชญากรรมรักในม่านเมฆ ฟีลเดียวกันเลย

ตัวเนื้อเรื่องจะเน้นสืบสวนจริงจัง แล้วสอดแทรกความสัมพันธ์พระนายเบาๆ แบบค่อยเป็นค่อยไป ไม่ได้หวือหวา แถมแว่วมาอีกว่าเวอร์ชั่นนี้เป็นการนำฉบับจีนเวอร์ชั่นมิตรภาพ

มาเรียบเรียงใหม่อีกให้กลายเป็นหมวดวาย (จะเห็นว่ามีผู้เรียบเรียง) ซึ่งมันอาจจะไม่ได้เป็นฉบับวายแท้ของจีนเลยขนาดน้ัน ก็มาลุ้นกันว่าสูตรผสมของไทยจะเป็นอย่างไร


ชอบกันจริงๆ เลยสูตรผสมสูตรไขว้เนี่ย


พ่วงด้วยคดียาเสพติดที่ถักทอกันเป็นสาย ถึงแม้รูปคดีจะจบในเล่ม แต่ก็เหมือนมีเส้นด้ายบางๆ เชื่อมไปยังเล่มต่อไปอีก คุณพีต้ายังเขียนบีบคั้นอารมณ์ได้อีก ที่สำคัญคือ…


เราแอบลุ้นว่าคุณชายเฟ่ยอาจจะความลับบางอย่างที่ไปต่อได้มากกว่านี้ 

ใดๆ ทุกคนก็มาตามลุ้นด้วยกันได้ที่…ชาลาในอนธกาล


********************


📚 ขอกรี๊ดกร๊าดหลังอ่านอีกนิด!...แถมตอนที่เราชอบมากตอนนึง


ลั่วเหวินโจวเห็นเฟ่ยตู้จอดรถที่หน้าประตู้สถานีตำรวจผ่านทางกระจกมองหลัง จึงต่อสายโทรศัพท์สายตรงหาทีมตำรวจจราจรที่ห้องทำงานที่อยู่ข้างกัน “ตรงหน้าประตูสถานีตำรวจของเรามีรถมาจอดในที่ห้ามจอด พวกคุณช่วยรีบไปแจกใบสั่งให้หน่อยสิ เด็กนั่นเงินเยอะ แจกไปหลายๆ ใบเลยก็ได้”


ผ่านไปครู่หนึ่งก็มีนายตำรวจชั้นผู้น้อยโทรศัพท์กลับมาหาเขาด้วยน้ำเสียงกล้าๆ กลัวๆ “หัวหน้าลั่วครับ ผมแจกใบสั่งไปเรียบร้อยแล้วครับ แจ้งกับเขาว่า ‘จอดรถในที่ห้ามจอดต้องจ่ายค่าปรับสองร้อยหยวนครับ’”


หัวหน้าลั่ว “แล้วยังไง”


ตำรวจจราจรชั้นผู้น้อยตอบว่า “เอ่อคือ..เขาให้ผมมาหนึ่งพันหยวน บอกว่าจะจอดต่ออีกแปดร้อยหยวนครับผม”


ลั่วเหวินโจว “...”

********************


Share:

0 comments