ชวนอ่าน - ชาลาในอนธการ เล่ม 2 “หัวหน้าลั่ว...แกล้งน้องยังไงให้เข้าตัวเองก่อน”

เรื่องราวดำเนินมาถึงเล่มสอง (อย่างใจจดใจจ่อ) เริ่มต้นอาร์คคดีใหม่ พร้อมกับการเปิดเผยเรื่องราวเล็กๆ น้อยๆ ที่เก็บงำไว้เป็นความลับ โดยเฉพาะของหัวหน้าลั่ว ที่ทำเอาคุณชายเฟ่ยของเราตัวนิ่งเป็นหินไปไม่รู้ตั้งเท่าไหร่  ไม่คาดคิดมาก่อนเลยว่าคุณลุงตำรวจปากเสียจะมีด้านแบบนี้ด้วย!

💬 เรื่องย่อเราขอเล่า
เริ่มจากเหตุการณ์ความลับน่าอายของนายตำรวจหนุ่ม “ลั่วเหวินโจว” หลุดออกมาจากปากเพื่อนสนิท “เถาหราน” ก่อเกิดเป็นเหตุชุลมุนเล็กๆ จนทำให้สมุดบันทึกคดีของอาจารย์ผู้ล่วงลับต้องเปิดเผย 
--- คดีลักพาตัวที่เกิดขึ้นเมื่อยี่สิบปีก่อน
คดีที่สองหนุ่มนายตำรวจ “ลั่วเหวินโจว” และ “เถาหราน” ฟังอาจารย์พร่ำบ่นมาหลายปีจนจำรายละเอียดได้ขึ้นใจ 
ต้องได้มาเล่าสู่กันฟัง ย้อนหวนถึงความหลังกันอีกครั้ง เหยื่อทั้งหมดในคราบเด็กหญิงสวมกระโปรงลายดอกไม้ แม้แต่ศพก็หาไม่พบ คดีถูกปิดลงอย่างค้างคาพร้อมกับคนร้ายที่ตายไป ราวกับมีบางสิ่งซ่อนอยู่ในคดีนี้แต่กลับบรรยายถึงความรู้สึกนั้นออกไปไม่ได้ ผ่านมาหลายปีขนาดนี้ พวกเขาไม่คาดคิดมาก่อนเลยว่าวันหนึ่ง...
ต้องได้มาเจอด้วยตัวเอง!
ท่ามกลางคดีที่ต้องแข่งกับเวลา เรื่องราวมืดแปดด้าน ก็ถึงคราวคุณชาย “เฟ่ยตู้” ต้องออกโรงช่วยเจ้าหน้าที่รัฐอีกครั้ง ถึงแม้หัวหน้าลั่วจะรู้สึกขัดหูขัดตาคุณชายเจ้าสำราญคนนี้แค่ไหน ก็ยังต้องยอมรับฝีมือการอนุมานของเขาอยู่ดี แต่พูดไป นับตั้งแต่วันที่ลั่วเหวินโจวรู้สึกว่าเฟ่ยตู้ก็เป็นคนๆ หนึ่ง ไม่ได้เย็นชาตายด้านอย่างที่คิด ท่าทีก็หัวหน้าลั่วก็เปลี่ยนไปบ้าง
ส่วนเฟ่ยตู้นี่สิ ต้องมารับรู้เรื่องราวที่ปกปิดไว้ของลั่วเหวินโจวที่ผ่านมา ตัวนิ่งเป็นหินไปไม่รู้ตั้งกี่รอบ!

เป็นเรื่องดีที่เล่มถัดมาก็เปิดมาด้วยคดีถัดไปเลย แถมคดีนี้สนุกมาก ก.ไก่ ล้านตัว เรื่องราวพลิกแพลงบ่อยจนวางหนังสือไม่ได้เลย ความที่คดีลักพาตัวมันต้องแข่งกับเวลา เด็กที่หายไปยิ่งนานเท่าไหร่ โอกาสมีชีวิตก็น้อยลงเท่านั้น คนอ่านเลยพลิกหน้ากระดาษรัวๆ (กลัวจะหาเด็กไม่เจอไปด้วยอีก อินจัด) รู้สึกว่าชอบมากกว่าคดีก่อนหน้าอีก แต่ด้วยความหนักหน่วงของคดี จะแนะนำให้อ่าน Warn Trigger ของเล่มนี้ดีๆ เลยค่ะ เพราะเอาเรื่องอยู่เหมือนกัน 

ด้วยประโยคที่ว่า นี่แอบชอบเพื่อนมานาน ยังต้องมาช่วยเพื่อนจีบสาวอีก!
แต่ถึงแบบนั้น หัวหน้าลั่ว และ คุณชายเฟ่ย ก็ไม่สามารถที่จะอยู่ในสถานการณ์ที่จะปลอบใจกันและกันได้
ก็ยัยน้อง มันกวนตีนพี่อยู่แบบนี้! ส่วนคุณพี่ก็แซะน้องอยู่นั่นแหละ!

ลั่วเหวินโจวมองเขาพลางถอนหายใจ “นายนี่นะ ทำไม่ดีกับนายก็ไม่ได้ ทำดีด้วยก็ไม่ได้ นายเนี่ยดูแลรับใช้ยากยิ่งกว่าซูสีไทเฮาซะอีก”
เฟ่ยตู้ตอบเสียงเรียบๆ “...เสียมารยาทแล้ว มิรู้ว่าท่านเคยรับใช้พระนางด้วย”
ลั่วเหวินโจวงอนิ้วแล้วดีดข้างลำคอของเขาไปทีหนึ่ง

แต่อย่างว่า กัดกันมานาน พอจะมาทำดีด้วย บรรยากาศก็ชวนขนลุกอย่างบอกไม่ถูก แล้วมันมีความน่ารักยุบยิบหัวใจแบบ กรี๊ด ยัยน้องชั้นเป็นห่วงคุณพี่ แบบปกติต้องแซะตาลุงซักหน่อย แต่รอบนี้มันไม่ใช่ แถมยังมีบางทียัยน้องเฟ่ยแกล้งยั่วยวนคุณพี่ชั้นเล่นๆ ตามสไตล์คุณชายเจ้าสำราญ จู่ๆ คุณพี่ลั่วก็อดไม่ได้ต้องแกล้งรุกคืนบ้าง แต่ออกตัวแรงไปหน่อยจนยัยน้องชั้นช็อกไปเลย แบบ หืม เมื่อกี๊พูดว่าไงนะ