ชวนอ่าน พันสารท เล่ม 2 “ท่านประมุข...จะร้ายแล้วก็ร้ายไปให้สุด”

ห่างหายไปสักพักหลังจากไม่สามารถหยุดอยู่ที่เล่ม 2 ได้ ก็ได้เวลากรีดร้องถึงท่านประมุขอีกครั้ง...ขอสารภาพก่อนว่า ก่อนได้อ่านพันสารท เคยได้ยินสปอยมาคร่าว ๆ แล้วว่าพระเอกเราร้ายคือร้ายจริง! ไม่สามารถเทียบกับพี่สุยได้เลยซักนิด แต่หลัง ๆ ดันได้ยินความหวานน้ำตาลขึ้นอีกมุมหนึ่งของท่านประมุข เลยตัดสินใจ เอาวะ! จะร้ายแค่ไหนกัน มาลุ้นเสิ่นเฉียวคนเก่งเอาตัวรอดกันดีกว่า

เสิ่นเฉียวถอนหายใจพลางลูบศีรษะเด็กน้อย ‘ผู้อื่นเป็นอาจารย์ล้วนเป็นศิษย์ทำทุกวิถีทางมาแสดงความกตัญญู ข้ารับศิษย์คนหนึ่ง กลับต้องทำทุกวิถีทางหลอกล่อให้เขาเบิกบานใจ เป็นอาจารย์อย่างข้า ไม่มีบารมีเลยสักนิด’…P. 166

...หัวใจของเสิ่นเฉียวเล็กยิ่งนัก จุได้เพียงคนดีเหล่านี้ คนที่ไม่ควรค่าให้ข้าไปจดจำ ข้าจะไม่แบ่งให้พวกเขา แม้แต่ความแค้น…P. 281